Το «φαινόμενο του καλού παιδιού»: Πώς το καλλιεργούμε στα παιδιά μέσα από την στάση και τη συμπεριφορά μας.

Ας μεγαλώσουμε υγιή παιδιά που αργότερα θα είναι υγιείς ενήλικες σε συναισθηματικό επίπεδο, αυτόνομες προσωπικότητες με μεγάλα σχέδια, όνειρα και στόχους.

Από την ώρα που έρχεται στον κόσμο ένας άνθρωπος το μόνο που θέλει είναι η αγάπη και η αποδοχή. Η ανάγκη του εκφράζεται με το κλάμα. Μαθαίνει πως όταν κλαίει οι ανάγκες του καλύπτονται.

‍

Όσο μεγαλώνει ως παιδί μια από τις φράσεις που το συντροφεύουν είναι: «να είσαι καλό παιδί». Το ακούει από τους γονείς, από τους παππούδες Και γενικότερα από το κοντινό του περιβάλλον.

‍

Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Να κερδίζει την προσοχή και την αποδοχή κάνοντας ό,τι του λένε.

‍

Χαρακτηριστικές φράσεις: να ακούς τους γονείς σου, να μοιράζεσαι όσα έχεις, να βοηθάς, να δίνεις, να είσαι ευγενικός και όλα αυτά καταλήγουν γιατί έτσι κάνουν τα καλά παιδιά…

‍

Έρχεται το αποκορύφωμα της έννοιας του καλού παιδιού τόσο από τους γονείς ή τους συγγενείς με τη φράση: να είσαι καλό παιδί γιατί αλλιώς δεν θα σε αγαπάω, ή τα κακά παιδιά δεν τα κάνουν οι υπόλοιποι παρέα και διαφορά αλλά.

‍

Αλήθεια τι μηνύματα περνούμε; Καταλαβαίνουμε; Σχετίζουμε την αγάπη με ιδιοτέλεια; Να είσαι όπως θέλω για να σε αγαπάω, για να σε συμπαθούν και για να είσαι αρεστός;

‍

Πολλές φορές συγχέουμε την αναγνώριση, την αγάπη και την αποδοχή.

‍

Και μεγαλώνει το παιδί και γίνεται ενήλικας με μια πολύ δυνατή πεποίθηση ότι: πρέπει να παραμένει να είναι καλό παιδί. Πρέπει να συμβιβάζεται, να λέει σε όλους ναι, να παραγκωνίζει τις δικές του ανάγκες για να μην κακοκαρδίσει κάποιον. Όταν καταφέρνει να λέει όχι τότε απλά να νιώθει τύψεις. Να νιώθει τύψεις που διαφωνεί, να νιώθει δυσλειτουργικός άνθρωπος αν έχει διαφορετική άποψη από αυτή του περιβάλλοντος του. Να συμβιβάζεται στη ζωή με αυτά που έχει και όχι να κάνει μεγαλεπίβολα σχέδια. Άλλωστε τα καλά παιδιά είναι εκεί και πάντα για όλους όταν τους χρειάζονται .. που να βρουν χρόνο να κυνηγάνε τα όνειρα τους.

‍

Δυστυχώς το φαινόμενο του καλού παιδιού είναι πολύ συχνό στην Ελληνική κοινωνία και οφείλεται κυρίως σε εμάς που το καλλιεργούμε μέσα από την στάση μας και τη συμπεριφορά μας.

‍

Η αγάπη είναι από τις ανώτερες ανάγκες του ανθρώπου σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Ανθρώπου στο νησί (Island of man Philosophy). Αγάπη σε τρία επίπεδα:

1) Αγαπώ τον άλλο,

2) Αγαπιέμαι από τον άλλο και

3) Αγαπώ τον εαυτό μου.

‍

Και στα τρία επίπεδα η αγάπη είναι ανιδιοτελής και όχι μια πράξη συναλλαγής! Ας μεταδώσουμε το μήνυμα στα παιδιά μας, ότι μπορούν να τα καταφέρουν, ότι πρέπει να κυνηγούν τα όνειρα τους, ότι είναι εντάξει να πουν όχι και δεν πρέπει να νιώθουν τύψεις, ότι είναι εντάξει να έχουν διαφορετική άποψη, είναι εντάξει να μη συμβιβάζονται με τα θέλω και τα πρέπει των άλλων.

‍

Ας μεγαλώσουμε υγιή παιδιά που αργότερα θα είναι υγιείς ενήλικες σε συναισθηματικό επίπεδο, αυτόνομες προσωπικότητες με μεγάλα σχέδια, όνειρα και στόχους.

‍

Με αγάπη και σεβασμό,

Κωνσταντίνος Ντουρουντάκης

1η δημοσίευση στην Εναλλακτική Δράση: https://enallaktikidrasi.com/2021/07/fainomeno-kalou-paidiou-kalliergoume-paidia-stasi-symperifora/

‍